Przygotowanie modelu 3D do druku - Blender

Od modelu do wydruku, czyli jak przygotować gotowy model do druku na drukarce 3D

Dziś krótki wstęp na temat przygotowania modelu 3D do wydrukowania na drukarce MakerBot, a raczej prawidłowego przygotowania gotowego już modelu 3D który został przygotowany już wcześniej lub jest w fazie budowy.

Podstawowe problemy 

Błędne pliki .Stl i .Obj są głównymi problemami które pojawiają się podczas przetwarzania obiektów przez program przygotowujący końcowy model do wydruku. Najczęstszymi błędami popełnianymi podczas tworzenia modeli w programie 3D są:

• Odwrócone normale/polygony,
• Wzajemne przenikanie się elementów obiektu.
• Zbyt cienkie/ostre elementy modelu. Uzależnione jest to od precyzji poszczególnej drukarki.
• Niepoprawna geometria siatki, zdeformowana powierzchnia polygonów, uniemożliwiająca poprawne przetworzenie modelu.
• Otwory/dziury w siatce.

3D Print Toolbox Add-on

Powyższe błędy mogą spowodować że z wyglądu poprawny model 3D może być niezdatny do wydruku lub wydrukować się z pewnymi błędami. Jednym z prostszych sposobów na pozbycie się problemów z naszym wydrukiem jest jego sprawdzenie i poprawienie przy pomocy darmowego programu Blender oraz wbudowanego rozszerzenia 3D Print Toolbox, jest ono domyślnie wyłączone więc zacznijmy od jego uruchomienia w programie.

 Po uruchomieniu programu przechodzimy do ustawień użytkownika poprzez File -> User preferences, następnie z listy po lewej stronie wybieramy Mesh i zaznaczamy interesujące nas rozrzeszenie. Po tej operacji wszystkie dostępne opcje związane z drukiem 3D będą dostępne na belce po lewej stronie.

Poniżej krótkie wyjaśnienie do czego służa poszczegóne narzędzia i opcje 

Checks

1. Solid: Sprawdza czy w obiekcie nie występują odwrócone polygony oraz czy wszystkie krawędzie są połączone i nie będą problematyczne przy wydruku.

2. Intersectons: Sprawdza czy poszczególne polygony obiektu nie przenikają się.

3. Degenerate: Sprawdza czy w obiekcie nie występują krawędzie oraz polygony o zerowej wartosci/długosci.

4. Distorted Faces: Sprawdza czy płaszczyzna pojedynczych polygonów jest równa, nie są w żaden sposób zdeformowane, co może powodować problemy przy druku.

5. Thickness: Sprawdza grubość poszczególnych elementów obiektu, jest ona zależna od dokładności drukowanej warstwy i średnicy dyszy w drukarce 3D.

6. Sharpness: Podobnie jak w wypadku grubości ścian, ostre krawędzie mogą być niemożliwe do wydrukowania ze względu na ich grubość.

7. Overhang: Zaznacza powierzchnie modelu która będzie wymagała wydrukowania podpór, w zależności od kąta nachylenia i powierzchni poszczególnych elementów modelu, może być wymagany wydruk dodatkowych podpór, ponieważ druk w technologii FDM posiada pewne ograniczenia wynikające z praw fizyki, nanoszenie poszczególnych warstw nie może odbywać się "w powietrzu".

8. All: Stosuje wszystkie powyższe opcje, bez konieczności sprawdzania każdej z osobna.

Cleanup

9. Isolated: Usuwa wszystkie pojedyncze Polygony które nie są częścią modelu, ponieważ mogą one powodować błędy w działaniu innych opcji.

10. Distorted: W przypadku gdy płaszczyzna poszczególnego wielokąta jest posiada zbyt skomplikowany kształt, mogą wystąpić problemy przy konwertowaniu obiektu przez program 3d oraz wydruku, dzięki tej opcji problematyczne wielokąty są dzielone przez dodatkowe krawędzie.

11. Non-Manifold: Automatyczne poprawianie niepoprawnej geometrii w siatce modelu

12. Export path: Umożliwia szybkie zapisanie gotowego modelu

13. Output: W tym miejscu pojawiają się informacje dotyczące powyższych opcji, w przypadku niktórych pojawia się również przycisk umożliwiający zaznaczenie elementów wymgających uwagi.